آياتي از قرآن كريم (7) آيات 155 تا 157 سوره مباركه البقره وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿۱۵۵﴾ و قطعا شما را به چيزى از قبيل ترس و گرسنگى و كاهش در اموال و جانها و محصولات، مى ‏آزماييم و به شكيايان مژده بده (۱۵۵) اَلَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿۱۵۶﴾ همان كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد

آياتي از قرآن كريم (6) آيه بيستم سوره مباركه الحديد اِعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴿۲۰﴾ بدانيد كه زندگى دنيا در حقيقت

آياتي از قرآن كريم (5) آيه 56 سوره مباركه الاحزاب إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿۵۶﴾ خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏ فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد بر او درود بفرستيد و به فرمانش بخوبى گردن بگذاريد. (56) اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (ص)

ماه مهر و دوستي بر دانش آموزان و معلّمين گرامي، مبارك باد. باز آمد ماه مهر و مدرسه روزگار درس و مشق و هندسه باز هم درب كلاسم باز شد مدرسه پر از دو صد آواز شد شد دوباره باز دفترهاي ما تا شود پر ز علم باورهاي ما شد گلستانم كتاب و دفترم تا شود هر علم و دانش باورم از پدر، مادر شدم اكنون جدا تا بپيوندم به ياران خدا ياوران حقّ، معلّمهاي ما راهشان راه و پيام انبيا علم و دانش را معلّم ساز كرد باب مهر و دوستي آغاز كرد اي معلم شاد زي اندر جهان سالم و پر نور بهر ما

معني آياتي از قرآن كريم (4) سوره مباركه البقرة آيه 120 وَ لَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَ لَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا نَصِيرٍ ( 120) و هرگز يهوديان و مسيحيان از تو راضى نمى ‏شوند مگر آنكه از دين آنان پيروى كنى. بگو در حقيقت تنها هدايت‏ خداست كه هدايت واقعى است و چنانچه پس از علمى كه تو